CC Scharpoord Knokke / 07-29 dec 2013
7 december 2013
© 2024 • Pieter De Decker
Portfolio boekje ‘lichtbeelden’
1 december 2013
Bekijk hier mijn portfolio-boekje ‘lichtbeelden’. dec 2013
Briels B(l)oeit / 27 okt – 4 nov 2012
3 oktober 2013
Groepstentoonstelling in Rustoord Den Briels (voor afbraak gebouwen).
Deelname in kamer 046 met 4 werken: ‘La forêt 017, 2012’, ‘Landscapes, 2012’, ‘Sunset video-loop, 2012’ en ‘Layered Sunset, 2012’
Briels B(l)oeit: 27 okt – 4 nov 2012
Melsele neemt afscheid van Den Briels. Van 27/10 tot en met 4/11. Een projectweek met kunstexpo, erfgoedexpo, fuiven, optredens, afsluitende familiezondag…
Rode draad doorheen deze week is de organisatie van een expo. De algemene idee is dat iedere deelnemende kunstenaar een kamertje kan ‘adopteren’ om het in te richten naar wens.
Verschillende partners zetten hun schouders onder het project : OCMW Beveren, de vzw Kunstlabaarg, Jh Djem, Feestcomité Dorpsfeesten Melsele, de lokale verenigingen, … en natuurlijk Briels zelf als tijdelijke onderdak van al deze artistieke uitspattingen. Als motivatie wordt er samengewerkt aan een project ‘voor en door Melsele’.
Lichtbeelden in ’t Waaigat / 1-17 juni 2012
LICHTBEELDEN – OC ’t WAAIGAT in BURCHT
We trappen een open deur in als we stellen dat Pieter De Decker gefascineerd is door landschappen. Het desolate, lege, uitgestrekte landschap weet hem te bekoren. Deze ervaring tracht hij om te zetten in zijn beelden. Hij experimenteert met fotoprints, papiersoorten, licht en fototoestel. Hij recreëert het landschap, ontdoet het van menselijke aspecten. Verschillende lagen, verschillende beelden boven en door elkaar maken een nieuw landschap. Niet voor niets noemt hij William Turner als zijn grote favoriet.
Pieter De Decker wil het landschap van ‘weleer’ artistiek reconstrueren. De mensen en het effect van het menselijk handelen worden verdrongen. Zijn vele en lange tochten doorheen de Wase polders zijn niet vreemd aan het gevoel om het verdwijnende en verdwenen landschap opnieuw te reconstrueren. Hij schildert niet met verf, maar hij doet dat met licht. Hij bewerkt opnames van landschapsgezichten en maakt een nieuw imaginair landschap. De fotografische opnamen van het verstilde landschap lijken uit zichzelf op te lichten naar analogie met het onbestemde ‘Turneriaanse’ licht, dat een intense correlatie bewerkstelligt tussen vorm, kleur en licht.
De kunstenaar onderzoekt wat het licht kan doen met een beeld. Hij zoekt en experimenteert tot het beeld de juiste sfeer krijgt. Hij werkt zo aan een eigen beeldtaal om het sombere en desolate landschap te beschrijven. Het resultaat zijn beelden die beklijven. De specifieke achtergrond van de Wase polders verdwijnt en wordt universeel.
Dirk Verelst (Met dank aan Dan Holsbeek en Christian Wittebroodt)
Kultour 11 – St.Niklaas / mei 2011
5 december 2011
