Laureline Soubry van Kunstenplatform WARP schreef (na een interview met Stef Van Bellingen en Laureline Soubry) een reflectieve tekst over mijn installatie voor de K1-vitrine bij WARP.

 

PIETER DE DECKER – 20180709 1542-1567 Cloudscapes

De wolkenlucht van Pieter De Decker (°1982, Zwijndrecht) voor de vitrine K1 bij WARP lijkt onbegrensd. Je wordt er als toeschouwer middenin gezogen, er is geen horizon of ander eindpunt te bespeuren. Bovendien bevinden de wolken zich op ooghoogte, een vreemde ervaring. Onze perceptie van de werkelijkheid is niet langer vanzelfsprekend. Pieter roteerde de luchtfoto, een onzichtbaar, maar wel boeiend detail. Als kunstenaar is hij regisseur en manipulator van ‘zijn’ atmosfeer. Binnen de context van een nauwe straat in het stadscentrum is dit beeld overdag een verademing: het breekt de ruimte open en geeft ons een blik op de oneindigheid van de hemel. ’s Avonds echter is de rode vuurzee zowel een verlicht baken, van veraf in de straat zichtbaar, als een dreigende rode tong die de stad in lichterlaaie zet.

Pieter De Decker laat zich verwonderen door kleine fenomenen in zijn eigen omgeving. Tijdens zijn vele wandelingen zoekt hij in de eerste plaats rust op. Zijn excursies zijn een tijdelijke interval binnen zijn dagelijkse routine als grafisch vormgever. Zijn aandacht wordt getrokken door lichtinval op de bladeren, kleurschakeringen in een waterloop of de bijzondere transformatie van de lucht bij ondergaande zon. Hij legt zijn ervaringen vast op de gevoelige plaat, zoomt in, snijdt uit en print zijn foto’s af op verschillende texturen, die hij dan opnieuw fotografeert. Ook deze foto’s worden ingescand en bovenop de bestaande beelden geplaatst. Hij bouwt zijn beelden laag per laag op tot hij tot een bevredigend resultaat komt. Deze methode doet denken aan de manier waarop olieverfkunstenaars dunne gladde laagjes verf aanbrengen waarbij – door de transparantie van de verf – vorige lagen steeds zichtbaar blijven; graduele composities als het ware. Pieter gaat steeds zeer nauwkeurig tewerk en is streng voor zichzelf. Heel wat (bewerkte) beelden gaan zijn digitaal archief in, zonder ooit tot een concrete realisatie te komen.

Het uiteindelijke resultaat voor K1 werd een installatie op het raam, gebaseerd op twee foto’s van wolkenformaties op verschillende momenten. De buitenfolie, met sterk geperforeerde gaten, toont een blauwe wolkenlucht overdag, met de suggestie van de zon achter het wolkendek. ’s Avonds wordt de binnenfolie zichtbaar, langs de achterzijde met kunstlicht belicht. Passanten krijgen een felle oranjerode lucht te zien, een ondergaande zon in het heetst van de strijd. Op geen enkel ogenblik ziet het werk er hetzelfde uit, omdat de lichtinval en je eigen invalshoek het werk doen veranderen.

Tijdsverloop is daarom een belangrijk element in het werk van Pieter De Decker. Je hebt als toeschouwer tijd en geduld nodig om het werk te zien veranderen en die tijdsduur houdt een mogelijkheid tot reflectie en contemplatie in. Zo maakte hij verschillende landscape frames voor herdenkingsplaatsen. Deze frames (net als het werk voor K1) bestaan uit verschillende beelden, waar menselijke afwezigheid een constante is. Fragmenten van haast onaangeroerde landschappen stralen rust uit, misschien een weerspiegeling van de rust die Pieter opzoekt bij zijn wandelingen.

Pieter noemde zijn werk voor K1 ‘20180709 1542-1567 Cloudscapes‘. De titel verwijst naar de locatie en de datum waarop de oorspronkelijke foto’s werden genomen. Voor Pieter is het een manier om het onmogelijke moment van herkenning vast trachten te houden. Deze meta-informatie en sterk doorgedreven archivering is echter ambivalent: op het moment dat je een foto neemt, is de Aha!-erlebnis alweer voorbij. Net als in zijn landscape frames is ook hier het aloude idee van de Griekse filosoof Heraclitus (5e eeuw v.C.) van tel: alles is in beweging, niets is blijvend.

__
Kunstenplatform WARP, Laureline Soubry
Augustus 2018

 

 

_
Meer info:
www.warp-art.be
Artwork ‘20180709 1542-1567 Cloudscapes’